Güneşin özsel doğasının etkin gücü, ısıtmak ve belirli bir ölçüde kurutmaktır. Bu etki, hem büyüklüğü hem de mevsimsel değişimlerinin belirginliği nedeniyle diğer hiçbir gök cisminde olmadığı kadar açık şekilde hissedilir; çünkü güneş gökyüzündeki tepe noktasına (Midheaven / Medium Coeli) ne kadar yaklaşırsa, bizi bu biçimde o kadar çok etkiler.

Ayın gücünün büyük kısmı ise nemlendirmektir; bunun açık nedeni, aya yakınlığı ve dünyadan yükselen nemli buharların etkisidir. Bu nedenle ayın etkisi çoğunlukla yumuşatma ve cisimlerde çürüme başlatma şeklinde işler; fakat güneşten aldığı ışık sebebiyle ılımlı bir ısıtma gücüne de sahiptir.

Satürn’ün niteliği esas olarak soğutmak ve daha hafif biçimde kurutmaktır; muhtemelen hem güneşin sıcaklığından hem de dünyanın çevresindeki nemli buharlardan en uzak konumda olduğu içindir. Satürn’de olduğu gibi diğer gezegenlerde de, güneş ve ay ile yaptıkları açılardan kaynaklanan ek etkiler bulunur; çünkü bazı gezegenler etkiyi artırarak, bazıları ise azaltarak çevredeki koşulları değiştirir.

Mars’ın doğası esasen kurutmak ve yakmaktır; bu hem kızıl (ateşli) renginin hem de güneşe yakınlığının bir sonucudur; çünkü güneş küresi Mars’ın hemen altındadır.

Jüpiter’in etkin gücü ılımlıdır çünkü hareketi, Satürn’ün soğutucu etkisi ile Mars’ın yakıcı gücü arasında gerçekleşir. Jüpiter hem ısıtır hem nemlendirir; fakat kürelerin konumu nedeniyle ısıtma gücü daha baskındır. Bu yüzden bereket getiren rüzgârlar üretir.

Venüs, Jüpiter ile aynı güçlere ve aynı dengeli yapıya sahiptir, ancak etki tarzı onunkinin tersidir; çünkü güneşe yakınlığı sebebiyle ılımlı biçimde ısıtır fakat tıpkı Ay gibi esas olarak nemlendirir. Bunun nedeni hem kendi ışığının yoğunluğu hem de dünyanın çevresindeki nemli atmosferden bu buharları kendine çekmesidir.

Devam edecek…