bazı hiçliklerin kaynadığı yerden büyüdük

oysa sadece geceyi bana getiren tamirin kalbi kırık

çünkü herkes

taşıyabileceği kadar toprak alabilirdi.

 

boş salıncakta, bir feryat iki figan

yer de yarılırsa oğul uykuya gidecek.

 

ateş nasıl yanar, ekmek nasıl pişer

unuttuk.

kemik nasıl oyulur, ceylan nasıl yüzülür

hatırladık.

ikiye bölündük,

başka başka biri olma suretiyle

başka biri olmaya varıncaya dek…

 

toprak olmalardan alındı ağzın

ve bıraktığın yerlere beyaz ektik

ekilenin serhadı ağzının kenarındaki hukukta yakıldı

çünkü son söz bâki ve bâkirdir erkek olmalardan.

 

kırmızı koridor kana nasıl ulanır

kırmızı ağza dolan

yeni biçilmiş çimenin kokusu

dağılınca taşın erişilmiş süratine

her yer kum ve çakıl

seni aynı yan yolda bekliyor

ilkbahar güneşi

ben

ve oyuncu kedileri gölgesi…

 

bereket dağa yakın koşar

beni

kurtarılabilecek yerlerden biri gibi sor

saldırgan cennet ağacı;

geceyi sürünerek geçer,

sabah oyununa katılırım.

 

nasıl da kanıyor isabete doymuş yaranın kovuğu

klavyede bozulmuş Kontrol -Z yemini

seni sevmek avdan döner

bir başka boşluğa bırakılır,

çölünüzde

ölümüz.

 

haritasına renk mi karışır karıncanın

koşarsın, kaçarsın

demirde soğumasın illaki soluğumuz

solmasın

mekanda devletin icadı!

 

sana derim efendi

kabahat var’ın varlığındandır…

 

Görsel: Salvador Dali, Filleri Yansıtan Kuğular