Beklediğinde geldiğini düşündüğün kır bahçesine renkler içinde sarper sesi kalır.

Baş ucu sandığı var, bilgin bir ruh sahibi

neylerse herkesi yolculuk eyler, hatır ve kuş hali

yavaş sesiyle gölgesi karşında

sözcükler yukarıda parlasın

sesinde gör cevabı ve güzel kadın

eğildiğinde yavaş, kurak sesi

oldurmuş peri masalındaki şevki

özlesin halimi bekleyen yuvarlak şehir

Siirt’te bekler sevgilim

mavisi az, halktan yana

neredeyim ben, halimden kurak o pak ve servi

ağaçları dillendirmek bile günah

söylemek dilediğini uçsuz ortaklıklarda, sesime

yankılanan ölmüş bedenlerin

fevri burkulmuş ellerimin

korkuyla can havli sever beni

gelen hep oradan ve benden

korku deseler de

yaşam ılgaz örtüsüyle densiz

zannedersen kuşkulanır ruhun ve yargı masasında

tüm dinler bakirdir, örtüsünde güzelliği

ortasında benim cismim

öldürsünler zamanı

Görsel: “Magic Circle”, John William Waterhouse, 1886