büyük esniyor insanlık

küçük dünyasının penceresinden

yalnızca aşkları var

sonsuz uykularından başka

uzun bakınca bir çiçeğe

evreni görür gibi

uzun bakınca bir insana

bütün insanlığı görür gibi

hiçbirinde yokum

hepsinde kendimi arıyorum

çekilmek için

insandan yollara

yollardan kıyılara

ne zamandır bekliyorum

çemberin içinden

kendime uzattığım çiçekler

soğuk bir oyalanma

çekilmek için insandan

sayfayı çeviriyorum